Movie Review: Cloverfield

Naalala ko yung lumindol recently lang (around 10 or 11am yata yun). Natutulog pa kaming lahat sa office. Akala ko nananaginip lang ako. Sumigaw na lang yung isang officemate namin na kailangan naming bumaba. Bumangon na kami kagad. Hindi pa rin tumitigil ang lindol. Binuhat ko na lang basta yung bag ko kahit na di ko sigurado kung nandun yung mga importanteng gamit ko. In fairness, nailock pa yung unit namin. Hahaha! Nakakatawa di ba? Iniisip pa naming mananakawan kami. Anyway, marami na ring lumalabas galing sa ibang units. Tumigil na ang lindol. Marami na ring nasa ground floor. Nakakapagtaka lang na walang tao sa labas ng ibang building. Oh anyway....

Why am I writing about this now?

Ang galing kasi ng movie. Parang nakarelate ako. Although wala sa kalingkingan ang nangyari samin sa movie na 'to (kung totoo man yung movie na to) naramdaman ko yung eksena dahil "parang" nangyari na sakin to -- yung pagmamadali, yung feeling, yung mga sinasabi ng mga tao sa paligid, yung pag-aalala, yung takot, yung iba pang emotions, yung pagkaparanoid, etc.

Marami nang eksenang ganito sa ibang movies -- may sasabog, mapuputulan ng ulo c liberty, may masasaktan, may tatakbo, may sasabog, ganito, ganyan, yadah, yadah. Common na yun sa movie na may monster di ba? I think naiba lang ang Cloverfield sa kung pano nila naideliver yung every scene sa audience. Ang galing ng concept. The idea of using a hand held camera makes is really move effectve.

(I wonder lang kung anong video camera ang gamit nila. Ang lakas sa battery eh. Waterproof and Shockproof pa. Hehehe!)

I know there's something special about the movie. Kasi may after shock e. Meaning, after ng movie pag-uusapan nyo pa ng ilang minuto, or iba-blog mo, or even magrereasearch pa about it like kung bakit Cloverfield ang title. Ilang oras pa ang dadaan bago makalimutan yung bawat scenes. Hindi tulad ng ibang palabas na parang wala lang.

Ang ayoko lang sa movie parang walang ending. Parang bitin. Sabi nga ng nasa likod namin, "Nahilo lang ako". Parang walang bida. Walang super hero. Parang wala lang. Sabagay siguro isa na rin yun sa pinagkaiba nya sa ibang movies -- makatotohanan (except for the monster thing).

Reply: RAW

If I had my own dSLR, I’d probably shoot/save photos in RAW.

Yun yung sina-suggest sa mga books and ng mga photographers. Yun nga lang magastos sa space.. Kung malaki yung capacity ng memory card mo, why not di ba? :)

I Thought He Loved Me

It just ended.

I thought things are falling into place. It hurts, and I feel jealous.. very jealous.

Well, if that's what he wants then go! Magsama sila! I don't care... I deserve someone better anyway.

Here's the proof. It's a video. Watch it and witness how happy and proud she looked.. Argggh!

I hate her!!!

I hope I'll be OK very soon.

It was Monday and Wednesday

My week started with a game -- bowling at MOA. Ay, hindi pala. Selling two "Fashionista @ Bluewave" tickets to Jessie pala -- my first ever ticket sold. Bili na rin kayo, sige na.. :D

Ininvite namin si Rjay. Wala naman daw siyang pasok the whole week. Buti, kahit biglaan, nakasingit kami sa schedule nya. May plano pa lang mag-out-of-town ang lolo mo. Nasan ang sampaloc ko Jay!:D Anyway, we had 3 sets of games. After the game since medyo maaga pa, nagcoffee na muna kami para mas makapagkwentuhan.

Well, kamusta naman si Rjay ngayon? Hm.. hindi ko alam. Tanungin nyo sya. Hahaha. Well, just look at his photos. Watchatink?

Wednesday night naman, we decided to watch last full show of National Treasure at GB3. 1AM na nang makabalik kami sa office. Few minutes after checking my email, may nagdoor-bell. Siyempre kaming lahat nagtaka, kasi madaling araw na may kumakatok pa rin. Pag bukas ng pinto guard ang una kong nakita then a guy, parang chinese guy, named Vincent. Yung Vincent tumingin sa lahat ng tao sa office, then sabi niya "You take care. You guys take care.". Weird. Pero inassume ko na lang na nag-iikot lang yung guard kung OK yung mga tao sa bawat units. 30 seconds after sinarado yung pinto, biglang may malakas na kumalabog sa pinto namin. Parang binaril pero walang bala. Parang sinuntok, sinipa. Hindi namin alam. Binuksan namin yung pinto, andun pa rin yung guard at yung Vincent. Galit yung Vincent. Someone's snooping daw in his balcony galing sa taas. Ang unit nya sa baba ng unit ng unit namin. Meaning, ang gusto nya sabihin, isa sa amin galing office may nag-ala Lastikman papunta sa unit nya. OK lang sya?! Nakadrugs ba sya? Well, siguro nga. Dahil masyado syang praning.

After ng kalabog sa pinto, natrauma kaming lahat na nasa office. Natatakot kami na baka kung anong mangyari samin sa labas. Kamusta naman kasi ang ginawa ng Vincent na 'yan. Wala syang proof. Bakit niya inassume na galing samin kagad. In the first place, impossible na makadaan kami sa galing balcony namin papunta sa balcony nya. Sabi ng guard bukas na lang daw pag-usapan. Tumawag kami sa 117 para mapa-blotter yung nanggugulo. Kaso sabi sa 117 hindi daw ganun ka-urgent yung nangyari kaya parang bale-wala lang yung report namin. So nagdecide na lang kami na early in the morning na lang magreport sa police.

Ready na ko matulog, hindi na kasi ako makapagtrabaho dahil sa nangyari. Ilang minuto lang ang nakalipas, may nagdoor-bell ulit. Sa takot, bumangon ako bigla tapos umupo ako sa corner ng office. :( Pagbukas ng pinto, isang guard ulit at yung Vincent kasama yung friend nya na si Jeremy. Iniinvite daw kami sa baba, dahil may pulis na daw. So.. pinangatawanan nya na galing nga talaga samin yung bumababa sa balcony nya. Kamusta naman siya?

Buti na lang hindi pa umaalis si Terence ng office. In behalf of the team, siya yung kumakausap sa police, sa Jeremy at dun sa Vincent. Ang gusto lang naman ni Terence, magsorry yung Vincent sa ginawa nya kasi mali naman talaga na inassume niya na samin nanggaling yung taong bumababa sa balcony nya kung meron man. Nasasayang pa yung oras namin dahil sa nangyayari sa halip na nagttrabaho kami. Kaso instead na magsorry, tine-threaten nya pa kami. Addict nga yata yun. Ang dami dami pang nangyari, nagkamurahan, nagpunta pa kami sa pinkamalapit na police station, etc etc.

Kahit ano pang mangyari sa kasong to, hindi na mawawala ang trauma namin sa nangyari. Makarma sana sya.

Now, I'm gay!

OK. Dati ako si LJ Delgado. Ngayon lalaki naman ako..:( Halata na bang lalaki ako..:p

"“I actually met one of my closest guy friends online,” says LJ Regalado, Eswela.com’s founding engineer who developed the site. “Online communities are already part of the Filipino lifestyle. These days, aside from opening their e-mail account, Netizens also check their online community account. Funny, but some people even check it first before their e-mail,” he adds."

read the full article here

Never Ending Issue

Hindi pa rin tapos ang issue.. And of course, I'm not happy with it.

Nakakalungkot.. Nakakainis..

Nalulungkot ako kasi kontra sila sa gusto ko. Nakakainis kasi ayaw nilang intindihin. Wala naman silang makitang mali pero kontra sila. Lahat puro haka-haka, na baka ganito, ganyan.. blah blah blah.. Ano yun? Unfair yun di ba? Hindi man lang nila naisip yung positive side. :( As if they don't know me.. *sigh*

Naiinis ako na hindi ko magawang i-please sila at magawa ko ang gusto ko at the same time. Pero since wala naman akong makitang mali sa gusto ko, itutuloy ko na lang. Wala naman sigurong masama di ba?

A friend told to me, "Do whatever you want to do. They may be against it NOW but someday they will be very proud of you and your decision."

I am being selfish

... Again ...

... pero ano magagawa ko kung di ako masaya... :(