Sad

I didn't even know what happened. TI.

reply ko sa message mo...

Ang sakin kc, kung masaya ka talga, ayaw mo ng gulo at gusto mo nang manahimik. Di na kelangan ipost pa yung ganun, di ba?

Kung natapakan man ang ego nila or nasaktan man sila sa naging decision natin, I don't think na sinasadya natin yun. Choice natin yun e. Nangyayari talaga yun. Sorry. Pero nde talaga nagtugma yung mga gusto natin. At kelangan nilang tanggapin yun at respetuhin na lang.

Ngayon, nde ko alam kung ano gusto nila mangyari. Masaktan ako? Si dous? Tayo? Well seriously, ako, oo nasasaktan ako thinking na may nde nakakaintindi sakin at sa nagawa ko. Pero sigurado ako, kung ano man ang nagawa ko, hindi ko sinadyang masaktan sila. Nagkataon lang na iba ang pagkakaintindi nila.

-------------------------------------

But life has to move on. I am so loved, blessed and lucky.. Masaya na ko dun, for as long as healthy ang family ko, they are safe, mahal ako ng mahal ko, may mga totoong kaibigan ako, maraming nakakaintindi sakin, may trabaho ako -- OK na ko dun.

Kung masaya man ako ngayon, I know I still have to be ready for whatever He has prepared for me.

Masaktan or mahirapan man ako ngayon, alam kong may magandang darating pa rin para sakin.

Lost

Haay.. I feel so different now. Parang nde na ako yung dating LJ. Masyado akong seryoso. Ang boring. Ayoko ng ganito. Madalas nde ko alam irereact ko, sasabihin ko, ikikilos ko. Kailangan dobleng ingat. Natatakot kc ako na baka may na-ooffend ako ng nde ko nalalaman. Natatakot ako na maulit na naman yung dati. Ayoko na. Ayoko na. Ayoko na talaga. Hindi ko na alam kung pano yun ihahandle kung maulit nnman. Nagyon,  nde ako pwedeng magreact agad. Kailangan pag-isipan muna bawat salitang bibitawan. Kaso para akong patay na bata! Hindi ako 'to. San ba ko lulugar? :(

Update (5/6/2010) : Alam ko na kung bakit ako worried. Parang OK kasi lahat, natatakot lang ako na magkaproblema ulit.